Grodzisk Wlkp rządzi.

Po raz kolejny sięgam po nasz, polski i niepowtarzalny styl. Historia tego piwa, brutalnie przerwana, doczekała się wskrzeszenia w browarze w Grodzisku Wielkopolskim. Chwała mu za to, że reaktywując stare tradycje, od nowa stara się zaszczepić pasję do Grodzisza :) Wskrzeszenie kilkuset lat, aby odkryć ten polski styl piwa - robi wrażenie :)

„Jakże ożywia! o iakże chłodzi!

Mówi tak każdy z dala lub z bliska.

Przyznayciewszystcy starzy i młodzi:

Boday to nasze piwo z Grodziska.”

Józef Łukasiewicz, „Do piwa grodziskiego” "Weteran Poznański" 1825 r.

Chyba najlepiej powyższy cytat oddaje ducha tego piwa. Może nie jest to okres najlepszy na picie tego stylu, ale nie narzekajmy. Dobry Grodzisz, nie jest zły. Przed Wami PIWO Z GRODZISKA.

Kolor: słomkowy, mętny.

Piana: biała, wysoka, szybko się dziurawi, średni lacing.

Zapach: aromat dymiony, trochę serowy. 

Smak: dobra wędzoność, delikatna. Fajna i wyraźna goryczka. 

Wysycenie: wysokie, musujące. Idealne.

Opakowanie: Ciekawa, w starym stylu nawiązującym do oryginału. Mi się bardzo podoba. Tłoczone szkło oraz oryginalny kapsel.

Uwagi: Z całą pewnością piwo to zasługuje na miano polskiej perełki, zarówno jak porter bałtycki. Tak, jest ekstremalnie wręcz  pijalne i lekkie. Przy ekstrakcie 7,7% mamy tu 3,1 % alkoholu. Biesiadować z nim można z całą pewnością. Chmiele  Magnum i Lubelski, Jest orzeźwiające, super gasi pragnienie. Dobrze będzie go wypić w upalny dzień. Wędzone pszeniczne robi kapitalne wrażenie. W tym piwie jest wszystko tak jak być powinno. Grodziskie na piątkę z plusem. Zdrowie.